Italeri 1378 - B-52G Stratofortress

Italeri 1378 - B-52G Stratofortress

W roku 1948 Departament Obrony USA złożył w koncernie Boeing zamówienie na opracowanie nowego bombowca strategicznego o udźwigu i zasięgu przewyższającym wszystkie dotychczasowe, zdolnego do ataków na cele położone w dowolnym punkcie kuli ziemskiej. Efektem tego zamówienia był projekt samolotu XB-52 ze skrzydłami o skosie 20°, wyposażonego w 6 silników turbośmigłowych. Został on po uzyskaniu silników odrzutowych (a ściśle po zakupie ich licencji w Wielkiej Brytanii) znacznie zmodyfikowany; zwiększono skos skrzydeł do 35°, a liczbę silników podwyższono do ośmiu, umieszczając je parami na podskrzydłowych wspornikach-pylonach; w niekonwencjonalny sposób rozwiązano podwozie samolotu. W roku 1949, po przedstawieniu odbiorcy makiety i uzyskaniu jej akceptacji, przystąpiono do budowy prototypów, wykorzystując przy tym doświadczenia nabyte przy konstruowaniu i budowie wcześniejszego bombowca B-47 Stratojet. Prototyp samolotu B-52 oblatano 1952-04-15. Zaledwie w trzy dni później wzbił się w niebo najgroźniejszy konkurent B-52; samolot bombowy firmy Convair, oznaczony YB-60. Drugim poważnym konkurentem był samolot turbośmigłowy Douglas 1211-I. Ostatecznie jednak do produkcji skierowano projekt Boeinga. Pod koniec lat sześćdziesiątych samoloty wersji B-52G i B-52H zmodyfikowano, instalując nową awionikę i przystosowując je do przenoszenia nowego uzbrojenia w postaci pocisków rakietowych AGM-69A, wymieniono także silniki na nowsze TF-33-P-3 (8x7563 daN). Kolejną modyfikację przeszły istniejące jeszcze egzemplarze bombowców B-52 na początku lat osiemdziesiątych. Polegała ona na zainstalowaniu nowej awioniki i przystosowaniu ich do przenoszenia pocisków manewrujących AGM-86A/B ALCM przez zamontowanie w komorze bombowej rewolweowych wyrzutników tych pocisków. Między 1991-92 niewielka liczba B-52H została uzbrojona w pociski AGM-129 ACM. Jako obrona działko M61 "Vulcan" (kal. 20 mm) lub 4 sprzężone k.m. (kal. 12,7 mm) sterowane radarem; w komorze bombowej bomby klasyczne, atomowe; pod skrzydłem pociski rakietowe o dużej sile rażenia lub pociski manewrujące. Dane techniczne: Prędkość maksymalna: 1030 km/h, prędkość wznoszenia: 31,85 m/s, pułap maksymalny 15000m, zasięg maksymalny: 16232 km, maksymalny udźwig: 31500kg bomb.